Ιδεατοί Χώροι Πληροφορίας: Επέκταση και Ενοποίηση Ετερογενών Συλλογών Δεδομένων και Συναφών Συστημάτων
Speaker:Kostas Saidis
Date:23/05/2011
University:Univ. of Athens
Room :Α56
Time:10:00am
Abstract:Οι χρήστες προσδοκούν ότι οι εφαρμογές θα αντεπεξέλθουν στη συνεχή αύξηση της πληροφορίας, υποστηρίζοντας την προσθήκη νέων, συχνά μη αναμενόμενων, πηγών και συλλογών δεδομένων. Ταυτόχρονα, η αυξημένη συνδεσιμότητα που προσφέρει η επέκταση του Διαδικτύου, οδηγεί τους χρήστες να αποζητούν τη χρήση της ίδιας πληροφορίας σε πολλές εφαρμογές. Στην παρούσα διατριβή επιχειρούμε να αντιμετωπίσουμε την κοινή πρόκληση που βρίσκεται πίσω από τις παραπάνω ανάγκες επέκτασης, ενοποίησης και διαλειτουργικότητας της πληροφορίας, το πώς, δηλαδή, θα αυτοματοποιηθεί η προσθήκη νέων δεδομένων στις υπάρχουσες εφαρμογές. Συγκεκριμένα, για την αποφυγή των χρονοβόρων και δαπανηρών αλλαγών που επιφέρουν οι παραπάνω ανάγκες στον πηγαίο κώδικα των εφαρμογών, ακυρώνοντας και καταργώντας πολλές φορές την υφιστάμενη υλοποίηση, προτείνουμε τη θέσπιση ιδεατών χώρων πληροφορίας (virtual information spaces), εισάγοντας την έννοια του ιδεατού αντικειμένου (virtual object). Η προσέγγισή μας αποσκοπεί στην άρση των εμποδίων που επιβάλλουν οι ετερογενείς αναπαραστάσεις, μορφές και πρωτόκολλα δεδομένων και βασίζεται στην ακόλουθη επιδίωξη. Αν καταφέρουμε να απομονώσουμε την ``ουσία των δεδομένων'' από τις ``υλοποιημένες μορφές των δεδομένων'' που χρησιμοποιούν οι εφαρμογές, θα αυτοματοποιήσουμε την απόσπαση της πληροφορίας από τη μία εφαρμογή και την επισύναψή της σε μια άλλη. Τα ιδεατά αντικείμενα τοποθετούνται εννοιολογικά μεταξύ της επιχειρησιακής λογικής και των πηγών δεδομένων της εφαρμογής, για να προσφέρουν μια κοινή, επαναχρησιμοποιούμενη και συνθέσιμη ερμηνεία των δεδομένων κατά τον χρόνο εκτέλεσης, η οποία υπερβαίνει το πλαίσιο της εφαρμογής. Από τη μία, τα ιδεατά αντικείμενα διευκολύνουν την αποτελεσματική επέκταση μιας εφαρμογής με την υποστήριξη νέων ειδών πληροφορίας, χωρίς την τροποποίηση του πηγαίου της κώδικα. Από την άλλη, το μοντέλο των ιδεατών αντικειμένων μπορεί να διασυνδέσει διαφορετικούς ιδεατούς χώρους, αυτοματοποιώντας την επαναχρησιμοποίηση της πληροφορίας μεταξύ διαφορετικών εφαρμογών. Αναμένουμε ότι η προσέγγισή μας θα αποδειχθεί χρήσιμη για τις επικεντρωμένες στα δεδομένα εφαρμογές, παρουσιάζοντας πώς τα ιδεατά αντικείμενα συνετέλεσαν (α) στην αποδοτική ανάπτυξη και σταδιακή επέκταση ενός παραγωγικού συστήματος ψηφιακής βιβλιοθήκης και (β) στην αποτελεσματική υλοποίηση ενός πραγματικού σεναρίου διαλειτουργικότητας, επιτρέποντας σε ψηφιακές συλλογές να υπερβούν τα όρια των εφαρμογών. Τέλος, τα πειράματά μας καταδεικνύουν ότι η προσέγγισή μας επιβάλλει ελάχιστες καθυστερήσεις σε θέματα απόδοσης καθώς η κλιμάκωση των ιδεατών αντικειμένων είναι ανάλογη των δυνατοτήτων κλιμάκωσης των υποκείμενων συστημάτων αποθήκευσης, ακόμη και σε περιπτώσεις ετερογενών πηγών δεδομένων.